Kierunki
Masz pytania?
Przeczytasz całość w 5 minut.
Studia na kierunku FIZYKA TECHNICZNA gwarantują pozyskanie wiedzy z zakresu fizyki oraz umiejętność technicznych zastosowań fizyki, opartą na podstawach nauk matematyczno-przyrodniczych i technicznych. Student osiąga umiejętność gromadzenia, przetwarzania i przekazywania informacji naukowych i technicznych oraz identyfikacji, zdefiniowania i analizy problemu oraz postawienia hipotezy jego rozwiązania.
Absolwent kierunku FIZYKA TECHNICZNA, na podstawie zgromadzonej wiedzy, jest w szczególności przygotowany do wszechstronnej charakteryzacji nanostruktur, zastosowania nowoczesnych materiałów, technologii wytwarzania i charakteryzacji funkcjonalnych materiałów oraz zna podstawy metrologii i inżynierii kwantowej. Posiada zdolność rozwiązywania problemów badawczo-technologicznych w odniesieniu do zagadnień nanoinżynierii i układów molekularnych. Jest przygotowany w zakresie stosowania metod oraz technik pomiarowych oraz zapoznaje się z budową, projektowaniem, eksploatacją i działaniem różnorodnej aparatury badawczej oraz pomiarowej dla zastosowań inżynierskich i naukowych. Posiada umiejętności wykorzystywania komputerów do rozwiązywania prostych problemów technicznych na drodze symulacji numerycznych i obliczeń symbolicznych.
PIERWSZY STOPIEŃ STACJONARNE:
CZAS TRWANIA STUDIÓW:
- 3,5 roku (7 semestrów)
PREDYSPOZYCJE KANDYDATA:
- zdolności i zainteresowanie przedmiotami ścisłymi i przyrodniczymi (fizyka, chemia, matematyka, informatyka, biologia)
- predyspozycje do pracy laboratoryjnej, projektowej i inżynierskiej
- chęć rozwiązywania zagadnień technicznych i inżynierskich
UZYSKANY TYTUŁ ZAWODOWY:
- inżynier
Cele strategiczne kształcenia na kierunku Fizyka Techniczna na studiach pierwszego stopnia obejmują:
- przekazanie podstawowej wiedzy w zakresie fizyki oraz umiejętności technicznych zastosowań fizyki, opartych na podstawach nauk matematyczno-przyrodniczych,
- wyrobienie umiejętności identyfikacji i rozwiązywania podstawowych problemów technicznych z zastosowaniem nanotechnologii, materiałów funkcjonalnych, technik laserowych i aparatury pomiarowej oraz wykorzystania symulacji numerycznych i obliczeń symbolicznych,
- przygotowanie absolwenta do pracy na stanowiskach samodzielnych oraz pracy zespołowej.
Kształcenie ma celu wykształcenie specjalistów z zakresu wytwarzania i wszechstronnej charakteryzacji nanostruktur oraz w dziedzinie nowoczesnych, zaawansowanych technologii wytwarzania i charakteryzacji funkcjonalnych materiałów dla potrzeb szybko rozwijającej się optoelektroniki. W szczególności student tej specjalności będzie rozwiązywał problemy badawczo-technologiczne w odniesieniu do zagadnień nanoinżynierii układów molekularnych, biomolekularnych, supramolekularnych, biopolimerów, nanobioelektroniki molekularnej, konstrukcji nowoczesnych fotosensorów i biosensorów. Absolwenci posiądą umiejętności określania struktury atomowej i/lub cząsteczkowej nanostruktur, ich właściwości elektronowych, mechanicznych, magnetycznych, pod kątem możliwych aplikacji w konstrukcji urządzeń elektronicznych o bardzo dużej skali integracji oraz w konstrukcji różnego rodzaju nanosensorów.
Istotnym elementem kształcenia na kierunku FIZYKA TECHNICZNA jest również kształtowanie umiejętności wykorzystywania komputerów do rozwiązywania problemów technicznych na drodze symulacji numerycznych i obliczeń symbolicznych. Jak wiadomo, wiele z problemów współczesnej techniki, to w gruncie rzeczy problemy fizyczne dające się opisać przy pomocy równań, przede wszystkim różniczkowych. Student nabywa kompetencji do rozwiązywania szeregu rodzaju problemów przy pomocy numerycznych metod ich rozwiązywania, w postaci ich analitycznego opisu i wizualizacji ich rozwiązań.
Duży nacisk w programie kształcenia postawiono również na zapoznają się z budową, projektowaniem, eksploatacją oraz działaniem różnorodnej aparatury takiej jak: interferometrów, spektrografów, przyrządów optycznych, technik światłowodowych i optoelektroniki, przestrajalnych laserów barwnikowych, laserów półprzewodnikowych, detektorów światła, metod zliczania fotonów, zastosowaniem światła spolaryzowanego, zastosowaniem kryształów nieliniowych do wytwarzania harmonicznych i do mieszania częstotliwości.
Studia te kończą się uzyskaniem tytułu zawodowego inżyniera. Programy nauczania zostały tak skonstruowane, aby oprócz systematyki wiedzy z zakresu zagadnień fizycznych i inżynierskich, zapewniały nowoczesne formy i treści procesu kształcenia.
SEMESTR 1:
- Etyka
- Fizyka doświadczalna
- Matematyka
- Chemia
- Materiałoznawstwo
- Podstawy informatyki
- Podstawy metrologii (wprowadzenie do I pracowni fizycznej)
- Komunikacja interpersonalna
SEMESTR 2:
- Fizyka doświadczalna
- Matematyka
- I pracownia fizyczna
- Grafika inżynierska
- Metody informatyczne w fizyce i technice
- Mechanika techniczna
- Podstawy informacji biznesowej
SEMESTR 3:
- Język obcy
- Fizyka kwantowa
- I pracownia fizyczna
- Termodynamika techniczna
- Metody analityczna i symboliczne
- Elektrotechnika i elektronika stosowana
- Wytrzymałość materiałów
SEMESTR 4:
- Język obcy I
- Podstawy konstrukcji inżynierskich
- II pracownia fizyczna (zaawansowane laboratorium)
- Automatyka i robotyka
- Fizyka molekularna
- Podstawy fizyki fazy skondensowanej
- Fizyka atomowa i jądrowa
- Konstrukcje optyczne
- Praktyka zawodowa
SEMESTR 5:
- Optyka laserowa
- Materiały dla zaawansowanych technologii
- Podstawy nanotechnologii
- Podstawy inżynierii kwantowej
- Komputerowe wspomaganie eksperymentu
- Umiejętności informacyjne
SEMESTR 5 (przedmioty obieralne):
- Modelowanie komputerowe materiałów w skali atomowej
- Energetyka jądrowa
- Fizyka magnetyzmu - od atomów do nanostruktur funkcjonalnych
SEMESTR 6:
- Technika wysokiej próżni i niskich temperatur
- Przedmiot specjalistyczny
- Fizyka środowiska
- Seminarium przeddyplomowe
- Ochrona radiologiczna
- Podstawy prawa pracy i zarządzania
SEMESTR 6 (przedmioty obieralne):
- Metody fizyczne w medycynie
- Wytwarzanie warstw wierzchnich metodami spawalniczymi
SEMESTR 7:
- Seminarium dyplomowe inżynierskie
- Praca dyplomowa inżynierska
SEMESTR 7 (przedmioty obieralne):
- Materiały optoelektroniczne
- Symulacje komputerowe MES
DRUGI STOPIEŃ STACJONARNE:
CZAS TRWANIA STUDIÓW:
- 1,5 roku (3 semestry)
PREDYSPOZYCJE KANDYDATA:
- zdolności i zainteresowanie przedmiotami ścisłymi i przyrodniczymi (fizyka, chemia, matematyka, informatyka, biologia)
- predyspozycje do pracy laboratoryjnej, projektowej i inżynierskiej oraz pracy naukowej
- chęć rozwiązywania zagadnień technicznych, jak również rozwiązywanie złożonych problemów naukowych
UZYSKANY TYTUŁ ZAWODOWY:
- magister inżynier
Cele strategiczne kształcenia na kierunku Fizyka Techniczna obejmują:
na studiach drugiego stopnia
- przekazanie rozszerzonej wiedzy w zakresie fizyki oraz umiejętności technicznych zastosowań fizyki, opartych na gruntownych podstawach nauk matematyczno-przyrodniczych,
- opanowanie umiejętności identyfikacji i rozwiązywania istotnych problemów technicznych z zastosowaniem nanotechnologii, materiałów funkcjonalnych, technik laserowych i aparatury pomiarowej oraz wykorzystania symulacji numerycznych i obliczeń symbolicznych,
- przygotowanie absolwenta do pracy na wymagających stanowiskach samodzielnych oraz pracy zespołowej.
Kształcenie na kierunku Fizyka Techniczna - drugi stopień kształcenia, ma na celu wykształcenie absolwenta posiadającego gruntowną wiedzę specjalistyczną
z zakresu fizyki i techniki, pozwalającą na współpracę ze różnymi specjalistami w obszarze wiedzy inżynierskiej. Osiąga wysoką umiejętność gromadzenia, przetwarzania i przekazywania informacji naukowych i technicznych oraz identyfikacji, zdefiniowania i analizy problemu oraz postawienia hipotezy jego rozwiązania, stosując wiedzę z zakresu przynajmniej jednej specjalności kształcenia. Nabywa umiejętności pracy indywidualnej, zespołowej i wielodyscyplinarnej oraz zdolności adaptacji nowych lub zmian istniejących technologii oraz metod analitycznych i pomiarowych.
Absolwent kierunku Fizyka Techniczna, na podstawie zgromadzonej wiedzy, jest w szczególności przygotowany do wszechstronnej charakteryzacji nanostruktur oraz zastosowania nowoczesnych, zaawansowanych technologii wytwarzania i charakteryzacji funkcjonalnych materiałów dla potrzeb szybko rozwijającej się optoelektroniki. Posiada zdolność rozwiązywania problemów badawczo-technologicznych w odniesieniu do zagadnień nanoinżynierii i układów molekularnych. Jest przygotowany w zakresie interdyscyplinarnego stosowania metod oraz technik pomiarowych i inżynierskich oraz zapoznaje się z budową, projektowaniem, eksploatacją i działaniem różnorodnej aparatury badawczej oraz pomiarowej. Posiada umiejętności wykorzystywania komputerów do rozwiązywania złożonych problemów technicznych na drodze symulacji numerycznych i zaawansowanych obliczeń symbolicznych.
Studia te kończą się uzyskaniem tytułu zawodowego magistra inżyniera (uprawniającego do podjęcia studiów trzeciego stopnia – doktoranckich realizowanych w Szkole Doktorskiej Politechniki Poznańskiej).
SEMESTR 1:
- Zaawansowane laboratorium specjalistyczne
- Fizyka współczesna
- Techniki Wysokich Częstotliwości
- Optoelektronika
- Nanoelektronika kwantowa
- Fizyka metali i półprzewodników
- Fizyka dielektryków
- Budowa aparatury pomiarowej
- Metody numeryczne w fizyce i technice
- Przedsiębiorczość
- Praktyka specjalistyczna
SEMESTR 2:
- Laboratorium specjalistyczne
- Materiały wielofunkcyjne
- Metody eksperymentalne w inżynierii kwantowej
- Nanotechnologia i nanoinżynieria
- Aspekty fizyczne, ekologiczne i ekonomiczne odnawialnych źródeł energii
- Seminarium specjalistyczne przeddyplomowe
- Język obcy specjalistyczne
SEMESTR 2 (przedmioty obieralne):
- Metamateriały
- Materiały fotoniczne
SEMESTR 3:
- Seminarium dyplomowe
- Praca dyplomowa magisterska
SEMESTR 3 (przedmioty obieralne):
- Fotonika
- Biofizyka molekularna - czyli jak fizyka wspiera biologię
PRAKTYKI I STAŻE:
Studenci kierunku FIZYKA TECHNICZNA dwukrotnie odbywają praktyki: po czwartym semestrze pierwszego stopnia kształcenia (praktyka zawodowa) i po pierwszym semestrze drugiego stopnia kształcenia (praktyka specjalistyczna). Praktyka zawodowa realizowana jest w instytucjach zewnętrznych (ośrodkach naukowych i badawczo-rozwojowych, oraz przedsiębiorstwach - także poza granicami kraju) i często nie jest bezpośrednio związana z tematem pracy dyplomowej inżynierskiej. Centrum Praktyk i Karier, Politechniki Poznańskiej współpracuje z wieloma przedsiębiorstwami dającym możliwość odbycia praktyk zawodowych studentom Wydziału Inżynierii Materiałowej i Fizyki Technicznej. Celem praktyki zawodowej jest poznanie zasad pracy w przedsiębiorstwie, zdobycie doświadczenia i kompetencji niezbędnych do pracy zespołowej oraz poznanie roli inżynieria w procesie produkcyjnym. Praktyka specjalistyczna realizowana jest zwykle w jednostce naukowej w której studentka/student realizuje pracę dyplomową magisterską. Celem praktyki specjalistycznej jest poznanie specyfiki pracy naukowej, opanowanie zagadnień związanych z realizacją pracy magisterskiej i zwykle wykonanie wstępnych pomiarów bądź projektów.
Studenci Wydziału Inżynierii Materiałowej i Fizyki Technicznej mają możliwość realizacji praktyk zawodowych m.in. w takich przedsiębiorstwach, jak: Vacom GmbH, IHP Franfurt/Oder, IFM PAN, Instytut Fizyki Jądrowej PAN, ZNAK.PL, Light ERP Sp. z o.o., AP Vacuum, Instytut Maszyn Przepływowych PAN, Wavin Polska S.A., Amica S.A., VW Poznań, Instytut Obróbki Plastycznej INOP, Solaris Bus&Coach, Bridgestone, VOX, Philips Lighting Poland i innych.
KARIERA PO STUDIACH:
Zdobyte na kierunku FIZYKA TECHNICZNA wykształcenie umożliwia absolwentowi podjęcie pracy na stanowiskach wykorzystujących nowe materiały oraz wysoko rozwinięte technologie, mające praktyczne zastosowanie w mikroelektronice, optoelektronice, inżynierii kwantowej, biotechnologii i nanotechnologii, a także związanych z rozwojem oprogramowania, nowoczesnymi technikami diagnostycznymi oraz projektowaniem i budową aparatury naukowo-badawczej.
Absolwenci kierunku FIZYKA TECHNICZNA znajdują zatrudnienie w:
- firmach projektowych, handlowych, produkcyjnych
- instytucjach wytwarzających wyspecjalizowaną aparaturę pomiarową, medyczną, diagnostyczną i naukową
- instytucjach naukowo-badawczych i szkolnictwie wyższym
- w branży informatyczno-technologicznej związanej z prognozowaniem procesów technologicznych