W dniu 26 listopada 2021 r. odbyło się cotygodniowe spotkanie Koordynatorów KRASP do spraw przeciwdziałania skutkom pandemii Covid-19. W spotkaniu uczestniczyli także przedstawiciele Ministerstwa Edukacji i Nauki oraz Przewodniczący Parlamentu Studentów RP. W świetle aktualnych danych z monitoringu sytuacji pandemicznej w uczelniach w całej Polsce sformułowano następujące wnioski. Wzrost zakażeń w środowisku akademickim wzmaga obawy o możliwość kontynuacji kształcenia kontaktowego. Ich wyrazem jest także rosnący niepokój wielu pracowników, studentów i doktorantów przybierający coraz częściej formę postulatów, apeli lub wystąpień kierowanych do rektorów, Ministra Edukacji i Nauki oraz innych podmiotów. Wyrażają one zrozumiałe i uzasadnione obawy i emocje, jednakże często nie opierają się o rzetelny i całościowy obraz sytuacji danej uczelni. Należy uznać, że rezygnacja z kształcenia kontaktowego powinna stanowić środek ostateczny, poprzedzony bardzo starannym zważeniem wszelkich następstw, jakie wiążą się z jego zastosowaniem. Zawieszenie zajęć kontaktowych, w sytuacji braku jakichkolwiek obostrzeń dotyczących kontaktów społecznych w innych dziedzinach życia, może okazać się nieskuteczne w przeciwdziałaniu pandemii mimo istotnej straty, jaką wywołałoby w jakości kształcenia. Dostępne dane nie wskazują, aby osoby zaszczepione narażone były w środowisku akademickim na wyższy poziom ryzyka niż w jakiejkolwiek innej sferze życia. Nawet w tych krajach europejskich, w których wprowadzane są o wiele dalej idące obostrzenia w wielu dziedzinach gospodarki i życia społecznego, uczelnie nadal prowadzą zajęcia w sposób kontaktowy lub hybrydowy, z zachowaniem odpowiednio surowych rygorów sanitarnych. W przekonaniu zespołu Koordynatorów KRASP ogólna sytuacja pandemiczna w uczelniach nadal nie uzasadnia systemowego zawieszenia kształcenia kontaktowego, a ewentualne decyzje w odniesieniu do poszczególnych uczelni powinny pozostać w rękach rektorów i wynikać z ewentualnej indywidualnej oceny szczególnie wysokiego poziomu ryzyka i innych uwarunkowań w danej uczelni. Decyzje takie nie powinny być podejmowane pod wpływem presji indywidualnych wystąpień, lecz podlegać możliwie szerokiej konsultacji z reprezentatywnymi organami i gremiami uczelni poprzedzonej dokładną analizą rzeczywistej sytuacji i wszelkich racji składających się na najlepszy interes całej wspólnoty uczelni. Rekomendować należy, aby istotne decyzje dotyczące kształcenia zdalnego lub kontaktowego podejmowane były na poziomie władz uczelni (nawet jeżeli w oparciu o zróżnicowaną sytuację poszczególnych jednostek wewnętrznych danej uczelni decyzje takie miałyby skutkować różnymi rozwiązaniami dla tych jednostek), a także w miarę możliwości koordynowane i konsultowane pomiędzy uczelniami. Stwarza to szansę uniknięcia niespójności reakcji w obliczu podobnej sytuacji epidemicznej, które mogłyby przyczyniać się do dalszego wzrostu napięć i konfliktów wewnątrz środowiska. Wzrastająca liczba zakażeń wpływająca na obniżające się poczucie bezpieczeństwa studentów, doktorantów i pracowników w poszczególnych uczelni uzasadniać powinna także dalsze zintensyfikowanie działań zmierzających do zwiększenia poziomu zaszczepienia członków wspólnoty, możliwie częstego testowania, egzekwowania rygorów sanitarnych oraz odpowiednio szybkiego i skutecznego reagowania na pojawianie się ognisk zakażeń (włącznie z kierowaniem konkretnych grup zajęciowych na tymczasowe kształcenie zdalne).

Koordynator Krajowy KRASP ds. Covid-19

Prof. dr hab. Tomasz Pietrzykowski